I. Gece, karanlığın son nefesiyle geri çekilirken,Yeryüzü titreyen bir çocuk gibi bekler doğuşunu.Dağların omzunda puslu bir vaat durur:Bir tanrı uyanıyor doğudan — sessiz, kutsal, zafer dolu. Horizon çizgisinde ilk altın iplik parıldar,Gökyüzünün kadife perdesi yırtılır yavaşça.Kuşlar susar önce — sonra coşkuyla bağırır:“İşte O geldi! Işığın efendisi, zamansız zamanın habercisi!” II. Deniz, dalgalarıyla selam verir güneşe,Parlayan…
Bir yaz günü, sıcak güneş altında ağaçların gölgesinde, neşeli bir ağustos böceği şarkı söylüyordu. Gündüzün büyük kısmını çalıp söyleyerek geçiriyor, hiçbir şey düşünmeden eğleniyordu. Yanında, yorgun ama kararlı bir şekilde yürümekte olan bir karınca vardı. Sırtında ağır bir buğday tanesi taşıyor, kışa hazırlık yapıyordu. Ağustos böceği onu görünce güldü: “Ey karınca, neden bu kadar zahmete giriyorsun? Güneş parlıyor, hava…
Fizik kampımızın ilk gününe hepiniz hoş geldiniz! Biliyorum, birçoğunuz için “fizik” kelimesi bile aranıza bir duvar örmeye yetiyor. Genellikle sonu gelmeyen formüller, karmaşık denklemler ve yalnızca dahi zihinlerin anlayabileceği soyut kavramlarla dolu, soğuk ve mesafeli bir dünya olarak görülüyor. Peki, bu önyargı gerçekten ne kadar doğru? Aslında, bu formül perdesinin arkasında şaşırtıcı, dinamik ve son…
Giriş: Sofranın kıyısındaSofra, yalnızca yemek yenilen bir masa değildir; insanın kendini, başkasını ve dünyayı tanıdığı bir sahnedir. Evlerin kalbi mutfakta atar denir ya, aslında o kalp, tabakların hafifçe birbiriyle tokuştuğu, bardakların buğulandığı, birinin “Afiyet olsun” dediği, diğerinin “Eline sağlık” diye karşılık verdiği anlarda duyulur. Sofra, zamanın akışını yavaşlatır: dışarıda koşuşturan hayat kapıda kalır, içeride ekmeğin…
Bir kapının eşiğinde durmayı seviyorum: Ne içerideyim ne dışarıda; ne gitmiş sayılırım ne de kalmış. Ayakkabının tabanına takılmış ince bir toz gibi, bir yerden ötekine taşınan küçük bir ara hâl. Eşikler, hayatın en görünmez ama en ısrarlı yerleri: sabahla öğlenin, çocuklukla yetişkinliğin, konuşmakla susmanın, hatta bir sayfanın boşluğuyla yazının arasında. Bazen bir fincanın dudakla buluştuğu…
